top of page

Շաբաթը մեկ

ես

բացում եմ

պահարանս

խունկ եմ ծխում

խաչ եմ հանում

աղոթում եմ

ու

թերթում եմ

հագուստներս

հաջորդական

մեղքերիս պես

մի քիչ հետո

ես

ձեռքիս հետ

դուրս եմ քաշում

մինի փեշս

որը

մի կարճ

գովազդի պես

խցկվել է

երկու

երկար

շորերիս մեջ

կարմիր շորս

ես

թերթում եմ զգուշորեն

որ պահպանվեն

քո ափերի

սրթսրթացնող

դրոշմները

կրծքիս վրա

մետաքս

շապիկիս

դիպչելուց առաջ

ես

սովորաբար

երկու անգամ եմ

խաչ անում վրաս

մեկ-մեկ

ամոթից

նայում եմ ներքև

և

տուփերից

աչքերիս են նայում

հոգնած

կոշիկներս

կաթողիկե

հայրերի պես

որոնք գիտեն

հասցեները

իմ մեղքերի

բայց

լռում են...

bottom of page