top of page
Ժամանակը
դիմակավոր
միմոսի պես
խաբխբելով
տանում է ինձ
մանկությունից հեռու մի տեղ
մեկ-մեկ
ձանձրացած
երեխայի պես
թողնում եմ ձեռքը
անհամ միմոսի
ու ետ եմ վազում
ինչ-որ շխկշխկան
մի խաղալիքի
ձայնի ուղղությամբ
այդ ժամանակ
ժամանակր
կռանալով
գրկում է ինձ
անկարեկից տատմերի պես
ու ցույց տալիս
ժանիքները դիմակի տակ
հեքիաթի
չար պառավի պես
ժամանակը
քարշ է տալիս
իմ մարմինը
մանկությունից
հեռու մի տեղ
bottom of page