top of page
Ես ուրվական եմ քույրեր
հիմնականում աննյութ
որ կնոջ է փոխարկվում
սոսկ հպումով
ժամանակը լոկ սիրո՛ ժամանակն է
մնացածը հոգնություն աննպատակ
թույլ հավատիս համար
մեղավորը նա է
շոռաչ քահանան մեր հարևան
իսկ ստելուս համար Տերը ինքը
որ խոստացավ վերադառնալ
ու դեռ չկա
աթեիստ օդաչուի նման
ես Աստծուն հավատում եմ
միայն թռիչքի մեջ
կամ երբ ցնցում է ինձ երկինքը բաց
բայց երբ ինձ դիպչողը տղամարդ է
փրկողը գրպաններս են
ուր թաքցնում եմ
կրծած եղունգներս
վերքերի պես
դե լավ - մի՛ արտասվեք
սերը դեռ չի մեռել
այն ապրում է գաղտնի
դատարկ առանցքներում ոսկորներիս
մենությանս աղիքը կույր
մերթ կծկվում է ցավից
մերթ աղմուկով շարժվում
աննպատակ
ես այնքան եմ հեռացել
ինքս ինձնից
որ վախենում եմ շրջվել
ու նայել ետ
բացի այդ քիչ է մնացել ինձ առջևում
և եթե նայեմ անգամ
չեմ հասցնի
միևնույն է
փոխել մի բան
bottom of page