Կառնավալից հետո

Ինչպես

անհույզ

տափակ

քարե մայթերն

այսօր

չունեն հիշողությունն              

իրենց վրա քայլած

հետիոտների՝

այնպես էլ ես

մեր այն վերջին

երկար

կեսգիշերից հետո

ձգվել-պառկել եմ

լուռ

կրծքիս վրա տպված

անցած-մարսված օրվա

նշաններով փայլուն

ու 

թույլ քամուց 

թեթև՜ 

մաշկիս վրա պարող

պատառոտված

տխուր

դիմակներով

ինչպես փողոցը

զե՜խ կառնավալից հետո