top of page
Թեթև ու չոր
ինչպես կույսի համբույր
ինչպես վաղո՜ւց մեռած
ծաղկի թերթիկ
սարդը ընկավ կրծքիս
ճշգրիտ գծով
ու նույն գծով էլ
երկնեց
հոգին
ճիշտ ժամանակն է
ուզում եմ սիրո թանգարան հիմնել
իմ անկողնու մեջ
ուր ցուցադրվեն
բոլոր մատները
կիսախավարը կրկնապատկել է
կծված խնձորի հոտն իմ սենյակում
ուզում եմ սգվոր թիթեռներ դաջել
ձեռքերիս վրա
ու թռչել դեպի գերեզմանոցը
անցած սերերիս
և ասել նրանց
- ղազարոսնե՜ր
սահեցրեք նորից իմ մաշկի վրա
բալերոնները ձեր տաք մատների
թեթև՜
անմարմին
ոգիների պես
մեռած մատների
մի սարդ ընկավ կրծքիս
ճշգրիտ պահին
ու
արթնացավ
մեռած... մի սեր
bottom of page