Նախ զանգի դինգ դոնգն է
երազիս մեջ
ապա տեսիլվում է եկեղեցին
ինչ-որ մեկը կարմի՞ր է ներկում
խաչը
թե քահանա պապս է արյունում
խաչի վրա
դինգ-դոնգ
դինգ-դոնգ
ի՞նչ զգաց Քրիստոսը տեսնես
երբ անցավ տրանսը կատարվածի
ու հասկացավ
որ ցավն իրական է
և որ մեխը իրոք է շարժվում
Իր ոսկրի մեջ
դինգ-դոնգ՝ զնգում է արևը՝
միակ ժամացույցը անապատի
Տերը չէր ընդհատի երբևե
պապուս ալելույան կրակոցով
ո՞վ է ուրեմն ավելի մեծ
առավել կարողը ամեն ինչի
ձախ-աջ
ձախ-աջ
շարժվում են
երեք միլիոն ոտքեր
երազիս մեջ
որոնք մեկ բարձրանում են
ավազից վեր
մեկ նորից են խրվում ավազի տակ
հանց մահից լրիվ ցինիկացած
հսկիչներին ծաղրող Ղազարոսներ
ձախ-աջ
ձախ-աջ կրկնում է
միակ աճպարարը անապատի
քամին
խառնում է ոսկրերը
ապա վերադարսում ուրիշ ձևով
արդյունքում ստանալով
չգիտես ոնց
միևնույն կմախքը-
ամեն անգամ