պատերազմում զոհված սիրածիս
Հիշողություն չկա այլևս
այն մահացավ քեզ հետ՝
Պակիստանում
նայում եմ նկարիդ ու ըստ այդմ
հորինո՛ւմ աղոթքս - Հիսուսի պես
հայացքս -
թռչունի արագ գլուխ
նետվում է մեկ աջ
մեկ ձախ
շրջվում ձայնի կողմը
կամ պայթյունի
հանց նորածնի հայացք
բնազդական
պատուհանից այն կողմ-հիմա
մառախուղը ցրվում է
կամաց-կամաց
կյանքի պատառիկներ ահա երևակվող
մարդ կա՛
հեծանիվի վրա - այնուհանդերձ
նախ գլխարկն է երևում
ապա
տղան
հիշո՞ւմ ես ինչպես անկողնու մեջ
ծալապատիկ
պիցցա էինք խցկում
միմյանց
բերանի մեջ ու ծիծաղում
ինչպես երկու կապիկ
բաց լնդերով
չկարծես հիշողությունս է
վերականգնվում
նոր նկար եմ գտել օրագրիս մեջ
քահանան խնդրեց
Երկնավորին
(ուղիղ եթերով՝ Պակիստանից)
ընդունել իր հերթական կես-ծառային
ռումբն արդեն տարել էր մյուս կեսը
Տերն այժմ
մնացածն էր բարձրացնելու
հիշողություն չկա՜- ու դրանից
տեսողությունս է սրվել
անտանելի
ես տեսնում եմ անդրաշխարհը
ինչպես որ կա
մահվան վերածվելը - հետզհետե
հողակցված ժամանակի`
բաց վարդագույն
որն անցնում է կոկորդից կոկորդ
ու թափանցիկ է ինչպես որդ