Խոստովանած ես

Շաբաթը մեկ

ես

բացում եմ

պահարանս

խունկ եմ ծխում

խաչ եմ հանում

աղոթում եմ

ու

թերթում եմ

հագուստներս

հաջորդական

մեղքերիս պես

մի քիչ հետո

ես

ձեռքիս հետ

դուրս եմ քաշում

մինի փեշս

որը

մի կարճ

գովազդի պես

խցկվել է

երկու

երկար

շորերիս մեջ

կարմիր շորս

ես

թերթում եմ զգուշորեն

որ պահպանվեն

քո ափերի

սրթսրթացնող

դրոշմները

կրծքիս վրա

մետաքս

շապիկիս

դիպչելուց առաջ

ես

սովորաբար

երկու անգամ եմ

խաչ անում վրաս

մեկ-մեկ

ամոթից

նայում եմ ներքև

և

տուփերից

աչքերիս են նայում

հոգնած

կոշիկներս

կաթողիկե

հայրերի պես

որոնք գիտեն

հասցեները

իմ մեղքերի

բայց

լռում են...