top of page
Ես քեզ գտա Տեր
այգու
նստարանի վրա
(գուցե որոշ մարդիկ
ո՛չ ես
տեսել էին իրոք
մարմինդ անպատմելի`
վայր ընկնելիս
բայց մնացել դարձյալ
միմյանց ուսի հենված
կամ այտ-այտի)
Տե՛ր...
օգտվելով այն պարզ
հանգամանքից
որ կողքիս ես
պատասխանիր
- ե՞րբ է վերջանում ցավը...
ո՞ր վայրկյանին
ու
սկսում հաղթանակը
անվերջական
նայում ես
լռում
ասես չկաս
համատարած ժպիտ
փայլուն մորուք
աշխարհը`
լիքը տոպրակ ծնկիդ դրված
մեջը խաղալիքներ
մարդիկ
աստղեր
ձկներ
Քո ճշմարտությո՞ւնն էլ
նույնն է ինչ
Ձմեռ Պապինը` հո հո հո հո
միայն հո հո հո հո
եկ աղոթենք գոնե
մեռյալների՛ համար
... մի պահ
կարող ես և
պատժե՛լ ինձ
ո՞վ չգիտի
բայց ո՛ւշ է...
ա՛յլ անգամ
չե՞ս տեսնում
զույգերը հեռացել են
աննկատ
մութն ի՞նչ
անհո՜գ...
ես Քեզ կօգնեմ
գտնելու ճանապարհը
նորից
դեպի երկինք
bottom of page