top of page

Գտել եմ արդեն 

երկնքի ճամփան 

ու 

բարձրանում եմ 

սեփական մեղքիս 

վերամբարձ ուժով


հիմա գնում եմ 

մի ուրիշ աշխարհ


ես բարձրանում եմ 

արդեն սովորած 

անցյալը հեռվում 

թողնելու ձևը 

և 

ներքևում եմ 

թողնում 

օդը - որ

լի է

ծափերով

ու 

ոսկու հոտով


ես բարձրանում եմ 

տառապանքից վեր 

և 

իմաստնացած 

ձմեռ պապի պես 

աչքով եմ անում 

ու 

թափահարում 

ձեռքս օդի մեջ


մեղքերս 

ինձնից

պոկվում-ընկնում են 

փետուրների պես 

իսկ ես գնում եմ

գնում եմ ասի 

մի ուրիշ աշխարհ


ետ-ետ նայելով 

ես վեր եմ քաշում 

հագուստիս երկար 

մետաքսյա պոչը


իմ մոտիկները 

հեռու են հիմա


ու սակայն վարում 

ինչ-որ մի աղջիկ 

հարսնավորների 

ամբոխի միջից 

կարողացել է 

օդի մեջ որսալ 

չքնաղ մեղքերիս 

ճոխ ծաղկեփունջը 

ու 

վեր է պարզել 

երկնքի հաջորդ 

ուղևորի պես


ես

կույսի նման

տրվելու մեջ եմ

զգում ուժը իմ

ու 

բարձրանում եմ

անծանոթ կրքի

վերամբարձ ուժով


գնում եմ ասի 

մի ուրիշ աշխարհ

bottom of page