Ֆեսավոր փշեր

Ալարկոտ մոտենում է ապրիլը

երազներս դառնում են

աղմկոտ

լի ճիչերով

փախչող

աղջիկների

ու

լկտի հևոցներով

կենդանական…

պարտեզում ապրիլն է արդեն

կարմրում է ավազը երազիս

տխրությունս` սավաննա անծայրածիր

մացառները բարձր են ինձանից

հիշողությունս`

ուղտի հիշողություն

ծարա՜վ

գունաթափված խուրջին

լի պատկերներով ձևախեղված

իսկ մնացածը ջուր է ամբողջությամբ

ջու՜ր

ջո՛ւր

վերջին շաբաթն է ապրիլի

երազս կարմիր է որդան

ֆեսավոր փշեր անապատում

կտրված լեզուներ հազար

աղոթում են  թաքուն

            ավազի տակ