top of page
(հանճարներ` լուծված ավազի մեջ)
Ոճրի գո՞ւյնն էլ
դեղինն է… Տեր
ոսկեգույն նույն դեղի՞նը
Դեր Զորի
որ այդպես վրիպեց
անգամ Քո`
Բարձրյալիդ աչքը ամենատես
ներո՜ւմ եմ… ինչ արած… չգիտեիր
բայց կարող ես չէ՞ գոնե
նախաճաշին
երբ աղոթում է թուրքը`
գլուխը կախ
Քո դեղին մատներով
սորուն
շոյել ճակատն ավազի
որ հանճարեղ է դարձել
ակամայից
bottom of page