top of page
Կիրակի – կրկին արթնացել եմ
մանկությանս կրկնվող մղձավանջից
նորից եմ կորցրել – նույն անտառում
փչացած կոպերով տիկնիկս այն
ի՞նչ հույս կա
որ կգտնի ճանապարհը վերադարձի
այդ կախված կոպերով համարյա կույր
ու թեպետ ես մտածում եմ առանց ձայնի
Կաֆկան որոշում է արձագանքել
– դե իհարկե հույս կա
անսահմա~ն հույս
սակայն ոչ քո տիկնիկի համար
եւ ոչ այսօր
bottom of page